ကံၾကမၼာက မ်က္ႏွာသာမေပးေတာ့
အေမ့ခမ်ာ ဘယ္ေလာက္ႀကိဳးစားၿပီး အနစ္နာခံခံ မ်က္ႏွာမရဘူး
အေဝးက အေဖကေတာ့ ဘယ္လိုေတြးေနမယ္ မေျပာတတ္ဘူး
အေမ့မွာ ပ်ိဳ႕တက္လာတဲ့ အားငယ္မႈကို ျပန္မ်ိဳမ်ိဳခ်ေနရ႐ွာတယ္
ၾကံ့ၾကံ့ခံတဲ့ အေမ့ေျခေထာက္ေတြေပၚမွာ
ကၽြန္ေတာ္ဖက္တြယ္ရပ္တည္ခဲ့တာ ခက္ခဲၾကမ္းတမ္းတဲ့ သံုးႏွစ္ေက်ာ္ပါ
ဒါေတာင္မွ တစ္ခါတစ္ရံ လွ်ံက်လာတဲ့ အေမ့မ်က္ရည္ေတြအတြက္
ကၽြန္ေတာ့္မွာ စကားလံုးမ႐ိွေအာင္ကို ကၽြန္ေတာ္ကတံုးခဲ့
ျပႆနာတစ္ေထာင္မွာမွ တစ္ခုပဲ ကၽြန္ေတာ့္ကို တုိင္ပင္ခဲ့တာ
ကၽြန္ေတာ့္ကို စိတ္ခ်မ္းသာေစခ်င္လို႔လား အေမ
ဘာပဲေျပာေျပာ
အေမ တိုင္ပင္ေဖာ္႐ွားပါးေနတာ ဖံုးဖိထားသမွ် ထိုးထိုးေထာင္ေထာင္ပါ
မိသားစုျပန္ဆံုမယ့္အခ်ိန္က်မွ အတိုးခ်ေပ်ာ္ေပါ့ အေမရယ္
အခုေတာ့ အေမလည္း ႀကိဳးစား, ကၽြန္ေတာ္လည္း ႀကိဳးစားပါ့မယ္
ဟိုအရင္က ကၽြန္ေတာ္တံုးခဲ့သမွ် ေနာင္တစ္ခ်ိန္မွာ အေမ ျပံဳရပါေစမယ္ အေမ
အခုေတာ့
ဒီကဗ်ာေလးနဲ႔ပဲ ႏွစ္သိမ့္လိုက္ဦးေပါ့ အေမရယ္။
လြိဳင္ေကာ္ virus
๑๔ ปีที่ผ่านมา
မိုက္တယ္ကြာ
ตอบลบအေမ့အတြက္ ခံစားခ်က္ေကာင္းတယ္ကြာ
လာဖတ္သြားတယ္ ခံစားသြားပါတယ္
ေနာက္လဲေရးအံုးေနာ္
လာဖတ္မယ္