ညဟာ
အသက္ မရွဴႏိုင္ပါဘူး...
အလြမ္း စိုစြတ္ေနတဲ့ ျမက္သီးေတြ
တြယ္ကပ္ ျငိပါေနတဲ့ ေန႕ေတြက
ရင္၀မွာ
လွလွပပၾကီး စူးနစ္လို႕...
ဒဏ္ရာေတြ ပြတ္သပ္ရင္း
လေရာင္၀တ္ရံုျပာ
ျဖည္းျဖည္းခ်င္း... သူ.. ျခံဳရွာတယ္...
တမ္းတျခင္း ႏွင္းမႈန္ေတြ
မိႈင္းအံုေနတဲ့ ေကာင္းကင္နံရံမွာ
ပါးကို အသာကပ္ၾကည့္တယ္...
မ်က္လံုး ေမွးမွိတ္ရင္း
အသက္ ခပ္မွ်င္းမွ်င္း ရွဴၾကည့္တဲ့အခါ
ေအးျမ အရုဏ္ ေလျပည္ထဲမွာ
ခ်စ္သူ႕ ရင္ခုန္သံ ၾကားတယ္...
သည္လိုနဲ႕
ပိတ္ထားတဲ့ ျပတင္းေပါက္ကို ဖြင့္လိုက္တယ္...
အလင္းေရာက္လာမယ့္
ျဖဴလြလြ လမ္းတေလွ်ာက္
မိုးေသာက္ၾကယ္ အေဖာ္ျပဳရင္း
ေတးခ်င္းသီက်ဴးမိတဲ့အခါ
ခ်စ္သူ႕ ရနံ႕ေတြ ရလာျပန္တယ္...
သည့္ေနာက္မေတာ့
ညဟာ
ေပ်ာ္ရႊင္သြားတဲ့ ဟန္နဲ႕
ေန႕သစ္ရဲ႕ မီးလွ်ံေတြထဲ
ရဲရဲၾကီး ေျပး၀င္သြားေလရဲ႕... ...
*** from ::: ေအာင္သာငယ္ ***
လြိဳင္ေကာ္ virus
๑๔ ปีที่ผ่านมา
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น